Howdy!

At last but not least, hier dan mijn, jawel, laatste reisverslag. AUSTRALIE!
Zes maanden in Australie doorgebracht en niet veel meer gezien dan Perth Airport, Perth City, Perth Beach, Corrigin en Kulin. Omdat deze zes maanden vooral werk gerelateerd waren, besloten om na Nieuw Zeeland en voor vertrek naar huis, nog een volle maand in Down Under te knallen. De 7e maand Australie en tevens de laatste maand van mn reis. De East Coast links laten liggen, zelfs geen Sydney gezien. Vele zullen me wellicht voor gek verklaren (vooral de net afgestudeerde Duitse reizigers die massaal de oostkust aandoen), me aankijken alsof ik Nederland bezoek en geen voet in een Coffeeshop zet, me na staren alsof ik in New York het vrijheidsbeeld geen blik gun, maar voor mij was Australie een maand in The Outback! Rode stof, kangaroos en rednecks.

Het begon allemaal in Melbourne, 28 febuari jl. Persoonlijk gezien; een van de beste aspecten van reizen is het ontmoeten van mensen. Zeker als je alleen reist is het belangrijk in een korte tijd goede vrienden te maken, natuurlijk omdat je je matties van thuis niet om je heen hebt. Melbourne stond dan ook in het teken van het weerzien van backpacker vrienden. Met de Schot Scotty, waarmee ik in een hostel heb samengewoond voor twee maand, menigmaal 's avonds in Melbourne mee uitgeweest. Samen met hem en zijn maat Jordan op Schots niveau bier gedronken. Locals Tim & Amelia, meer dan twee weken mee samengereisd in Vietnam, hebben mij voor drie dagen mee op sleeptouw genomen en meer dan toeristisch Melbourne laten zien. Zelfs nog een nacht over kunnen blijven bij de ouders van Tim, waarvan Tims vader in Nederland is geboren. Levert altijd gespreksstof op. En met Anka, een Sloveense schone die ik twee keer in Laos heb ontmoet, een avond op stap geweest. Waarbij we voornamelijk in de kroeg waar zij werkt hebben rondgehangen, al was het maar alleen om de goedkope (lees; gratis) cocktails.
Het ontmoeten van deze oude backpacker vrienden maakte het bezoek aan Melbourne onvergetelijk.

Maar ik moest verder, want de klokt tikte door en ik moest meer zien van OZ. Het plan was de Great Ocean Road te doen, die net buiten Melbourne start. Beroemd en wel bereden. Toch de moeite waard dacht ik, en dat was het! Het zoeken naar een Shared-Ride liep vast en onder druk van de man met de zandloper een driedaagse tour geboekt. Ik ben niet echt een tour mens, om je dan vervolgens net als een trosje Japanners van A naar B te laten brengen en bij elk voorwerp (MacDonalds teken, prullenbak of bordje 'verboden te parkeren') met een met beide handen gevormde peace-teken een foto te laten maken. Maarja ik moet bekennen de tour was top! Een leuke gemixte groep en een meer dan capabele tourguide. Waar ik dacht dat de twelve Apostles gewoon wat aangespoelde rotsen waren, moet ik toch zeggen dat het indrukwekkend was. Heb me zelfs nog laten verleiden tot een helikopter vlucht over dit geologisch verschijnsel. De piloot van de helikopter viel wat tegen, zeker toen hij negatief antwoordde op mijn vraag of hij wat loopings en andere acrobatische toeren uit kon halen.
Via Coober Pedy van Adelaide naar Alice Springs. Coober Pedy is een opaal mijnstadje. Vele kleine prive bedrijfjes graven hier naar het grote geld. Zoeken naar een speld in een hooiberg. Hakken in de aardkorst naar een fortuin. Nieuwere technieken maken het graven naar deze schatten van de aarde nog enigzins rendabel. Zelfs ik heb nog op de oudewetse manier naar een opaaltje gehakt. Helaas was het geluk niet aan mijn zijde en moest ik die avond weer aan de instant noodles. Interessant is dat veel inwoners van Coober Pedy een woning geheel of semi ondergronds of inbergs hebben. Een volledig uitgehakt huis in het limestone herbergt deze mensen. Warm in de winter, koel in de zomer. Naja uitzicht op zee zit er dan weer niet bij...

Alice Springs. Met ca. 30.000 inwoners de grootste stad in het midden van Australie. Ook een stad dat naar mijn inzien het meest de ernst weergeeft van een deel van de native bewoners in de samenleving. Ik heb me laten uitleggen dat wanneer aboriginals uit hun community worden verbannen, zij naar de stad trekken. Meniging raakt hier aan alcohol verslaafd. Het lichamelijk stelsel van een aboriginal werkt anders dan ons lichamelijk stelsel. (Feitje: tot het jaar 1930 werden aboriginals niet eens als mensen geclassificeerd en leverde het hoofd van een aboriginal 50 Dollarcent op!) De spijsvertering van een Native maakt hen eerder dronken. Ook van overgewicht is sprake omdat deze indigenous people veel fastfood eten. Hun lichaam handelt dit minder goed en creeert overgewicht. Veel aboriginals vormen een probleem in Alice. Verschillende indigenous gangs maken het 's avonds onveilig op straat. Afgeraden wordt om te voet te gaan en een taxi te nemen.
Op bijna 500 km van Alice Springs, in the middle of nowhere, ligt/staat/zit/woont Uluru. Als een grote puist in het midden van Australie. Uluru is spiritueel. Een cultureel heiligdom van de aboriginals. Zoals het Christendom zegt dat onze God de aarde in zes dagen heeft geschapen, zo is Uluru en Kata Tjuta geschapen mythologische wezens uit de Tjukurpa (droomtijd). Elk deel van Uluru heeft een andere betekenis en je kan Uluru dan ook vergelijke met de Bijbel, daar de aboriginals echter van oorsprong geen schrift kennen.

Missie: van Alice Springs naar Darwin op de meest goedkope manier. Oplossing: een relocation car. Op de betreffende internetsite staan verhikels die van de een naar de andere plaats gebracht moeten worden. De auto (in dit geval een 4WD Toyota Bushcamper) moest in vier dagen van Alice naar Darwin geherlocaliseerd worden. Kosten: 5 Dollar per dag plus nog een deel brandstof vergoeding. Auto opgepikt en samen met de Duitse Ilay aan de missie begonnen. Stuart Highway is de levensslagader van de Outback. Met zijn 2800 km van Port Augusta naar Darwin vervult deze jongen een belangrijke dienst in het logistieke netwerk van OZ. In deze vier dagen hebben we meer dan 1500 km afgelegd. Onderweg gestopt bij Tennant Creek (bekend van de moorden op Backpackers jaren geleden), Katherin (entree tot Katherin George) en Adelaide River (entree tot Litchfield National Park).
In Darwin de auto schadevrij afgeleverd bij het afleveradres en ingecheckt in het Darwin YHA hostel. Oude backpacker vriend Alex ontmoet en in Darwin niet veel meer gedaan dan borrelen. Relaxen en stoom afblazen na 1,5 jr reizen.

Darwin is het eindstation van mn reis door Australie. Vanaf hier gaat een andere reis beginnen, de reis naar huis. Op naar vrienden, familie en goeie kaas.
Vooralsnog ben ik zojuist aangekomen in Bali. Echter voor een stopover. Na Bali nog twee dagen in Kuala Lumpur doorbrengen. En dan begint vanaf KL de grote reis naar huis, daar waar ik (als alles volgens plan verloopt) 29 maart aankom.

Ciao
Thomas